ΕΓΚΩΜΙΑ

Με την ονομασία εγκώμια επιταφίου φέρονται στη βυζαντινή υμνολογία - υμνογραφία ειδικά τροπάρια που ψάλλονται κατά τον Όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου. Κατά την τελετουργία ψάλλονται το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, εντός των ναών, λίγο πριν την εκφορά του επιταφίου, όπου μερικά εξ αυτών  επαναλαμβάνονται και κατά την εκφορά.

Γενικά τα εγκώμια μεταφέρουν κατανυκτική έκπληξη επί του θείου δράματος, την αναπαράσταση του οποίου τιμούν οι Χριστιανοί. Ιστορικά αποδίδονται κυρίως ως λαϊκής έμπνευσης δημιουργήματα που φέρονται σε κώδικες με διάφορες παραλλαγές. Κάποια όμως εξ αυτών διακρίνονται ιδιαίτερα για την αρχαιότητά τους, ως αντιγραφή, από Βυζαντινούς μαΐστορες, των αρχαίων εγκωμίων προς την Περσεφόνη και την θεά Δήμητρα που ψάλλονταν κατά τα Ελευσίνια Μυστήρια. Παρακάτω δίνονται οι δυο πρώτοι στίχοι από τα εγκώμια της Μεγάλης Παρασλευής:

Η ζωή εν τάφω

κατετέθης, Χριστέ,

και αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,

συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Η ζωή, πώς θνήσκεις;

πώς και τάφω οικείς;

του θανάτου το βασίλειον λύεις δε,

και του Άδου τους νεκρούς εξανιστάς 

https://el.wikipedia.org/wiki